Bujar Sopi, mjeku që rrugëtoi nga Bujanoci në Cyrih të Zvicrës

Bujar Sopi është mjeku që rrugëtoi nga Bujanoci, Gjilani, Tirana, Grazi (Austri) dhe Cyrihu. Në vitin 2006 kishte mbaruar studimet e mjekësisë në Tiranë, por u detyrua të fillonte gjithcka nga zeroja në Austri.

Më 2007 pranohet si mjek vizitor në Graz të Austrisë, ngase diplomën nga Tirana nuk ia njohën austriakët. Dhe këtu edhe fillojnë peripecitë e mantelbardhit me prejardhje nga Bujanoci. Për dy deri tre vite i është dashur të trokasë derë më derë për nostrifikimin e diplomës në Austri.

Pasi ka punuar si mjek vizitor për gjashtë muaj në Graz të Austrisë kishte përfituar nga shefi i atij spitali, i cili kishte gjetur zgjidhje ligjore sipas të cilës një mjek në kuadër të studimeve postdiplomike dhe shkencore ka të drejtë të punojë në Austri deri 3 vite me diplomë të huaj.

Pas peripecive të ndryshme për të kaluar në fazën e nostrifikimit të diplomës ishte detyruar t’i përsëriste 85 për qind të provimeve. Kështu, Bujarit iu deshën brenda periudhës 3 vjeçare vetëm 13 muaj afat për t’i kryer të gjitha provimet shtesë duke përfshirë edhe një studim shkencor.

Pastaj fillon edhe me specializimet për tu bërë internist, punë kjo që e ka kryer për 10 vite në Austri. Në Graz punoi ne spitalin “Krankenhaus der Barmherzigen Brüder” në të gjitha pavionet e mundeshme.

Studion në Tiranë, falë kuotës për studentë nga Lugina e Preshevës

Doktori shqiptar thotë se nuk e mohon asnjëherë prejardhjen dhe tregon se si me një shumë të vogël parash në xhep u nis për në Tiranë ku dhe nisi studimet për shkak të konkurrencës së fortë që ishte në Universitetin e Prishtinës në kohën e pasluftës.

Ai falënderon po ashtu shtetin shqiptar që u mundësoi kuota studentëve nga Lugina e Preshevës në vitin 2000, ku përfitoi edhe ai si student i atëhershëm nga Bujanoci.

“Kur përmendet Tirana, më rrah zemra ndryshe”, thotë Sopi duke evokuar kujtimet nga jeta studentore.

Por, çka e shtyri atë që të braktiste Austrinë për të ardhur në Zvicër?

Vetë emri Zvicër flet shumë, kështu që çdo komentim është i tepërt duke u nisur nga fakti se çfarë kualiteti jetësor dhe profesional të ofron ky vend!

Bujar Sopi, si kryemjek erdhi në klinikën Hirslanden “Klinik Im Park” në Cyrih, njëra prej klinikave private me renome ndërkombëtare në Zvicër.

Mantelbardhi po pret pacientët në urgjencën e këtij spitali.

Thotë se në këtë urgjencë janë të të mirëseardhur të gjithë, varësisht prej sigurimit që kanë, privat apo jo privat. Mbase me dëshirë do të kujdesej edhe për pacientët shqiptarë.

Ai vjen nga Grazi, ajo nga Berlini

“Jam shumë i lumtur që kam kryer specializimin në Austri. Jam internist që punën e kam shndërruar në hobi kështu që me kalimin e kohës jam profesionalizuar me të gjitha certifikatat për sonografi dhe endoskopi ndërsa kam diplomën e kongreseve për 5 vjet”, thekson doktor Sopi. Ai di t`i bëjë të gjitha ekzaminimet e mundshme.

Por, çka e solli në fakt Bujarin në Zvicër?

Rrugëtimi i tyre profesional bën që Bujari dhe Bujana të takohen diku ku dashuria për njëri-tjetrin nuk njihte kufi dhe që të dy së bashku realizojnë edhe ëndrrat që kishin për profesionin e tyre të mjekësisë.

Njëri vjen nga Grazi e tjetra nga Berlini, për t’u bashkuar në Cyrih.

Dy mantelbardhët rrëfehen për albinfo.ch.

Bujana i kaloi tre vite në specializim për kardiologji në Berlin pasi kishte kryer fakultetin e mjekësisë në Prishtinë.

Rrugëtimi i saj nga Prishtina në Berlin ishte shumë më i lehtë se i Bujarit.

Duke aplikuar krejt rastësisht online në një spital në Berlin të Gjermanisë, Bujana kishte zgjidhur problemin me specializimin në kardiologji.

Pas luftës, braktisin vullnetarisht Zvicrën për të jetuar në Kosovë

Gjermanishtja nuk ishte problem për Bujanen. Ajo fëmijërinë e kishte kaluar në Zvicër bashkë me familjen deri në moshën 13 vjeçare, kur i ati i saj vendosi të braktiste shtetin helvetik për t’iu kthyer Kosovës menjëherë pas luftës, në vitin 2000.

E tërë familja kishte dorëzuar vizën C për t’u kthyer në Kosovë, një veprim i këtillë kishte befasuar në atë kohë zviceranët .

“Pas gjashtë muajve na kanë pyetur në Prishtinë se mos kemi ndryshuar mendjen”, rrëfehet Bujana, e cila ishte nxënëse e dalluar dhe pa asnjë problem ishte pranuar në gjimnazin zviceran.

“Ne si familje jemi të lidhur shumë me Kosovën, dashuria për atdheun ia kalon çdo dashurie tjetër, këtë e dëshmon edhe kthimi i babait në luftë në vitin 1999 dhe vendimi i tij për të na kthyer tërë familjen në Kosovë”, rrëfen Bujana duke premtuar që pas disa vitesh eksperiencë në Zvicër t’i kthehet sërish Kosovës, këtë herë në pozitën e kardiologes.

Sido që të jetë Bujana shkollën e mesme dhe fakultetin e Mjekësisë e ka mbaruar në Kosovë, por ajo kishte shprehur frikën se për një specializim duhet t’ia mësyej një vendi evropian.

“Fatkeqësisht, gjendja në sektorin e shëndetësisë në Kosovë nuk ishte e mirë dhe as tani nuk ka përparime”, ka treguar arsyet Bujana se pse vendosi të shkojë në Gjermani e së fundi në Zvicër.

Rrugët  bashkohen në Cyrih

Pasi kaloi 3 vite në Berlin, Bujana dhe Bujari planifikonin bashkimin e tyre në Cyrih, por më shumë për arsye profesionale sesa materiale.

Bujana aplikoi në Spitalin “Triemli” në Cyrih. Edhe këtë herë ajo ishte me fat pasi iu pranuan 3 vite të specializimit në Berlin ndërsa i kanë mbetur edhe 2 vite për të përfunduar specializimin në kardiologji në Cyrih.

Por, çfarë thotë ajo për dallimet në mjekësi ndërmjet Gjermanisë dhe Zvicrës?

“Dy vende që flasin gjermanisht dallohen për nga shpejtësia dhe kualiteti që është në Gjermani ndërsa funksionaliteti dhe mjekësia e detajuar në Zvicër”, thotë Bujana dhe shprehet e lumtur që për çdo ditë po dëgjon për emra të njohur shqiptarë të mjekësisë nëpër klinika dhe spitale zvicerane.

Bujana është krenare që është shqiptare e Kosovës në Zvicër.

“Gëzohem madje kur më vijnë pacientët shqiptarë për t’i trajtuar”, thotë në fund Bujana./albinfo/